Info
Ten blog rowerowy prowadzi anika z miasteczka Zabrze. Mam przejechane 4942.00 kilometrów w tym 1447.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 14.50 km/h i się wcale nie chwalę.Suma podjazdów to 19600 metrów.
Więcej o mnie.
Moje rowery
Wykres roczny
Archiwum bloga
- 2013, Sierpień2 - 0
- 2013, Lipiec9 - 5
- 2013, Czerwiec12 - 6
- 2013, Maj11 - 9
- 2013, Kwiecień11 - 2
- 2013, Marzec3 - 0
- 2013, Luty1 - 3
- 2013, Styczeń1 - 0
- 2012, Listopad1 - 1
- 2012, Październik1 - 0
- 2012, Wrzesień5 - 0
- 2012, Sierpień12 - 3
- 2012, Lipiec12 - 1
- 2012, Czerwiec16 - 22
- 2012, Maj16 - 7
- 2012, Kwiecień17 - 8
- 2012, Marzec9 - 4
- DST 68.00km
- Czas 03:23
- VAVG 20.10km/h
- VMAX 41.00km/h
- Temperatura 20.0°C
- Sprzęt Merida
- Aktywność Jazda na rowerze
Legendarne MTB Silesia I Dąbrowa
Niedziela, 3 czerwca 2012 · dodano: 03.06.2012 | Komentarze 0
Trzeba było się w końcu pokazać w rodzinnym domu, tym bardziej że plany na najbliższy miesiąc wykluczają taką opcję… Pogodziłam przy okazji dwie rzeczy: większy trening i symboliczno-protestowy przejazd trasą zawodów MTB w chorzowskim Parku, które w tym roku nie mogły się odbyć z powodów formalnych.
Wyjechałam mega spóźniona; trasa jakoś nie szła wyjątkowo może przez zbyt dużą ilość wina i tequili dnia poprzedniego? Hm ;P. W Chorzowie bardzo kreatywnie chciałam sobie skrócić drogę i ściąć dość znacznie róg Katowickiej i 3 Maja, ale coś nie wyszło i zaczęłam się oddalać od celu, potem pytać o drogę i zawracać, w wyniku czego zastałam na miejscu spotkania jedynie niedzielnych spacerowiczów. Szkoda mi było, a nie było do kogo zadzwonić i zapytać gdzie można dołączyć. Zrezygnowana stanęłam sobie i zajęłam na chwilę telefonem, gdy nieopodal przemknęło stadko rowerowe, więc szybko podgoniłam i dołączyłam. Rozczarowanie; mnóstwo osób deklarowało udział a w rezultacie grupka liczyła może ze dwadzieścia rowerów… Poznałam drugiego Roberta z teamu, oprócz Niego jechał jeszcze Kamil z Magdą i tym sposobem Nasza reprezentacja była najliczniejsza ;)
Zaczęło kropić; i zrobiło się późnawo więc po sekcji terenowej odbiłam w najdalej na północ wysuniętym miejscu by kontynuować drogę przez Siemy, Czeladź i Będzin. Kropiło; po drodze pokrzepiłam się czekoladowym mlekiem i jechałam sobie najprostszą drogą, trasą nudną i monotonną. Nie ma o czym pisać, może poza ścianą przed Hutą Katowice i o drodze ciągle pod górę aż do domu… Zajechałam wykończona. Ale było warto, w zasadzie to był najdłuższy jednorazowy wyjazd tego roku, biorąc pod uwagę dystans, bo jeśli chodzi o czas spędzony w siodle to chyba nic nie przebije Wałbrzycha ;P